DIRUI A10 URINE STRIP - Paski (100 sztuk) do badania moczu - 10 parametrów: leukocyty, azotyny, urobilinogen, białko, pH, krew, ciężar właściwy, ketony (kwas acetylooctowy), bilirubina, glukoza.
- Paski oznaczają w moczu następujące parametry: leukocyty, azotyny, urobilinogen, białko, pH, krew, ciężar właściwy, ketony (kwas acetylooctowy), bilirubinę, glukozę.
DIRUI A10 URINE STRIP - paski do badania moczu
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro do użytku profesjonalnego (według definicji ustawy o wyrobach medycznych z 20.05.2010 r.) Testy nie są przeznaczone dla użytkowników w domu.
Paski DIRUI A Series Urinalysis Reagent Strips są przeznaczone do półilościowych i jakościowych oznaczeń z moczu.
Paski oznaczają w moczu następujące parametry: leukocyty, azotyny, urobilinogen, białko, pH, krew, ciężar właściwy, ketony (kwas acetylooctowy), bilirubinę, glukozę.
- materiał do badania – mocz
- przechowywanie w temperaturze 2 – 30°C
- opakowanie zawiera 100 pasków
Pobranie próbki:
Do badania najlepiej używać świeżego moczu pobranego do czystego i suchego pojemnika. Moczu nie odwirowywać. Przed wykonaniem oznaczenia mocz dokładnie wymieszać. Oznaczenie należy wykonać w ciągu 2 godzin od pobrania moczu. Wszystkie próbki należy pobierać i przechowywać w warunkach higienicznych.
Zasada działania:
Glukoza: Oksydaza glukozy katalizuje utworzenie kwasu glukuronowego i nadtlenku wodoru. Peroksydaza glukozy katalizuje reakcję nadtlenku wodoru i jodku potasu, w wyniku której dochodzi do zmiany barwy.
Bilirubina: w wyniku reakcji bilirubiny z dwuazowym dichlorobenzenem w środowisku silnie kwaśnym powstają barwniki azowe.
Ketony: w wyniku reakcji kwasu acetylooctowego z nitroprusydkiem sodu w silnie zasadowym środowisku powstaje barwa fioletowa.
Ciężar właściwy: zasada działania bazuje na widocznej zmianie pKa określonych polielektrolitów w zależności od stężenia jonów. W obecności wskaźnika dochodzi do zmiany barwy.
Krew: test bazuje na działaniu peroksydazy. W wyniku utleniania wskaźnika dochodzi do późniejszej zmiany barwy. pH: zastosowano metodę wskaźnika pH.
Białko: działanie testu opiera się na zasadzie wskaźnika błędu. Aniony wskaźnika pH przyciągają kationy białek powodując dalszą jonizację wskaźnika i zmianę barwy.
Urobilinogen: zasada działania opiera się na zmodyfikowanej reakcji Erhlicha, w której p-dwuetyloaminobenzoaldehyd reaguje z urobilinogenem w silnie kwaśnym środowisku dając różowo-czerone zabarwienie.
Azotyny: azotyny obecne w moczu reagują z kwasem p-arsanilowym i powstają związki dwuazowe. Związki dwuazowe w reakcji z chinoliną 1,2,3,4- tetrahydrobenzolu powodując zmianę barwy.
Leukocyty test bazuje na działaniu obecnej w leukocytach esterazy, która katalizuje hydrolizę pochodnych estru indoksylu. Ester aminokwasu pirolu reaguje z solą dwuazową dając zabarwienie purpurowe.
Charakterystyka testu:
Glukoza: test jest swoisty dla glukozy, nie jest znana żadna inna substancja wydalana z moczem, która mogłaby dać wynik dodatni. Stężenie kwasu askorbinowego ≥2,8 mmol/l lub stężenie kwasu acetylooctowego ≥1,0 mmol/l może dawać wynik fałszywie ujemny dla stężenia glukozy 3~7mmol/l
Bilirubina: w moczu zdrowej osoby bilirubina nie występuje. Obecność bilirubiny w moczu powinna wiązać się z przeprowadzeniem dalszej diagnostyki. Leki barwiące mocz na czerwono oraz substancje o barwie czerwonej w środowisku kwaśnym jak np. fenazopirydyna mogą wpływać na wyniki. Wysokie stężenie kwasu askorbinowego może dawać wyniki fałszywie ujemne.
Ketony: strefa reakcyjna reaguje z kwasem acetylooctowym w moczu, nie reaguje z acetonem i kwasem β-hydromasłowym. W moczu zdrowej osoby ketony nie występują. Wyniki fałszywie pozytywne mogą wystąpić w moczu mocno zabarwionym lub o dużym stężeniu metabolitów Lewodopy.
Ciężar właściwy: test pozwala na oznaczenie ciężaru właściwego moczu w zakresie: 1,000–1,030. Wyniki korelują z wynikami uzyskanymi metodą refraktometryczną w odstępach co 0,005. Przy odczycie wizualnym, dla większej dokładności wartość 0,005 można dodać do odczytu z pH lub wyniku wyższego niż 6,5. Analizator przelicza wyniki automatycznie. Niejonowe składniki moczu jak glukoza, barwniki nieprzepuszczalne dla promieniowania nie wpływają na wynik testu. Mocze silnie alkaliczne mogą dawać wyniki nieco niższe niż w wyniki otrzymane innymi metodami do oznaczania ciężaru właściwego. Podwyższony ciężar właściwy może być spowodowany obecnością umiarkowanych ilości białka w moczu (1 g/l – 7,5 g/l).
Krew: wyniki mogą się różnić dla poszczególnych pacjentów, ocena kliniczna powinna zostać przeprowadzona dla każdego przypadku indywidualnie. Jeśli w strefie reakcyjnej w ciągu 60 sek. pojawią się zielone plamki (całe erytrocyty) lub zielona barwa (hemoglobina/mioglobina) należy przeprowadzić dalsze badania. Krew w moczu jest często spotykana u kobiet w czasie menstruacji. 150 µg/l – 620 µg/l hemoglobiny jest w przybliżeniu równe 5-15 całym erytrocytom na µl. Test jest wysoce czuły dla hemoglobiny i może stanowić uzupełnienie oceny mikroskopowej. Duży ciężar właściwy może obniżać czułość testu. Test jest tak samo czuły dla mioglobiny jak dla hemoglobiny. Niektóre substancje utleniające jak np. podchloryn mogą dawać wyniki fałszywie dodatnie. Peroksydaza pochodzenia mikrobiologicznego, związana z infekcją dróg moczowych, może powodować wyniki fałszywie dodatnie. Stężenie kwasu askorbinowego w moczu poniżej 5,0 mmol/l nie wpływa na wyniki testu.
pH: test oznacza pH zakresie 5,0–8,5 (dla odczytu wizualnego), 5,0–9,0 (dla odczytu przy pomocy analizatora).
Białko: test jest bardziej czuły na albuminy niż na globuliny, hemoglobinę, białko Bence-Jones’a czy mukoproteiny. Wynik ujemny nie wyklucza jednak obecności tych białek w moczu. Normalnie białko nie jest wykrywane w moczu, chociaż niewielkie jego ilości są wydalane przez zdrowe nerki. Zabarwienie odpowiadające jakiemukolwiek innemu polu barwnemu niż ślad (trace) wskazują na obecność białka w moczu. Mocze silnie alkaliczne mogą dawać wyniki fałszywie dodatnie. Mocz zanieczyszczony czwartorzędowymi solami amonowymi i środkami czyszczącymi zawierającymi chlorheksydynę może również dawać wyniki fałszywie dodatnie.
Urobilinogen: minimalna ilość urobilinogenu wykrywana niniejszym testem wynosi 3 µmol/l (ok. 0,2 jedn.Ehrlich’a/dl). Wynik 33 µmol/l jest wynikiem granicznym i wskazuje na konieczność podjęcia dalszych badań pacjenta. Wynik negatywnie wskazuje na braku urobilinogenu.
Azotyny: test wykrywa azotyny wytwarzane w moczu przez bakterie (głównie Gram ujemne) z azotanów pochodzenia pokarmowego. Test oznacza azotyny i nie reaguje z innymi substancjami obecnymi w moczu. Pojawienie się różowych plam lub krawędzi nie oznacza wyniku pozytywnego, ale każdy stopień jednolitego, różowego zabarwienia należy interpretować jako wynik dodatni. Natężenie różowego zabarwienie pola nie odzwierciedla ilości bakterii 2 obecnych w moczu. Negatywny wynik nie wyklucza obecności bakterii w dużej ilości. Uzyskanie negatywnego wyniku jest możliwe w przypadku: (1) kiedy w moczu nie występują bakterie przetwarzające azotany do azotynów; (2) czas przetrzymywania moczu w pęcherzu moczowym był zbyt krótki (poniżej 4 godzin), aby azotany zostały przekształcone do azotynów; (3) dieta była pozbawiona azotanów. Duży ciężar właściwy może zmniejszać czułość testu. Kwas askorbinowy poniżej lub na poziomie 1,4 mmol/l nie wpływa na wyniki testu.
Leukocyty: test bazuje na działaniu obecnej w leukocytach (granulocytach) esterazy. W moczu zdrowej osoby leukocyty nie występują. Ślad leukocytów ma zatem znaczenie diagnostyczne i zaleca się powtórzenie badania ze świeżej próbki moczu. Powtórzony wynik „śladowy” ma znaczenie diagnostyczne. Próbka moczu zanieczyszczona upławami może dawać wyniki dodatnie. Podwyższony poziom glukozy (160 mmol/l) lub wysoki ciężar właściwy mogą zaniżać wyniki.
Wyniki mogą być odczytywane wizualnie i przy pomocy analizatora.